YARAMAZ ÇOCUĞUM

İçimde senden kalma bir burukluk var

Zaman zaman uğruyor bana

Dertleşiyoruz buruk buruk

Ne yapmalıyım sensiz yaşayabilmek için

Bilmiyorum

Kalemime yüksün

Seni mi anlatmalı kelimelerim

Onca acının ardından

Senin adını duyunca çarpmalı mı kalbim

Tıpkı eskisi gibi mi olmalı

Olmaması gerekirken…

Yaramaz çocuğum

Kaybol gözlerimden

Kalemime yüksün

Yüreğime hüzün

Ve mutsuz bir kadın

Buruk bir acıyla kıvranıp durur

Çekmecende durur mu hala resmim

Hatırlıyor musun beni şarkılarda

Yoksa bittim mi sende

Silindi mi hayalim gözlerinden

Ahh yaramaz çocuğum

İşe yaramıyormuş seni sevmek

İçine işleyinceye kadar

İlk aşk saplanıp kalıyormuş

Yüreğinin tam ortasına

Yıllar geçse bile unutulmuyormuş

“İlkler unutulmaz” dedikleri doğruymuş

Başıma gelince anladım

İçimde senden kalma bir burukluk var

Yaramaz çocuğum

Kaybol gözlerimden

Çık içimden

Kıvranmasın bu kadın.

Kübist